Sevginin sahtesi olur mu?

Hayatta her şeyin sahtesi var ki, bazen bazı kelimelerin-cümlelerin-isimlerin başına‘gerçek’, ‘öz’ kullanırız, kullanmak zorunda kalır, belirtmek isteriz. Altını çizmek, daha siyah, daha koyu-kalın harflerle yazmak isteriz…

Demek ki neymiş, sevginin de gerçeği-sahtesi (sahtesi demeyelim de, ‘mış’ gibi yapılanı) olurmuş…

Gerçek sevgi bir tanedir. Her kalbe bir tane gerçek sevgi sığar. Gerçek sevgi öyle büyüktür ki, ikinciye yer kalmaz. Sevilen kişi gider-kaçar, ölür-öldürür, her ne olursa olsun, gittiği andan itibaren ince bir sızı olarak miras bırakır size… O gerçek olan, buldum dediğiniz sevginin yerin(d)e… Ama asla sahip olduğu yeri boşaltmaz… Gerçek sevgi yapışmıştır bir kere yüreğinize, artık onu söküp atamaz, kendinizden bir parça olmuştur, koparıp etinizden ayıramazsınız…

Kalbinizi yerinden söküp atamazsınız, sözün özü budur; Acı verir, versin. Özletir, özletsin. Bekletir, bekletsin. Gelmez, gelmesin…

Sizde sonsuz hakkı vardır. Kullanır hoyratça ve siz izin verdiğiniz sürece, hüzünlü bir gölge gibi hep peşinizdedir ve ne acıdır ki aslında yoktur, siz ‘var’ sanırsınız, o var olma ihtimali ile mutlu olursunuz…

Çirkindir, sizin için en güzel…

Sevimsizdir, sizin için en sevimli…

Anlamsızdır, sizin için en anlamlı…

Bazen uğruna tüm hayatınızı feda edersiniz (değer) onunlasınızdır… Bazen uğruna tüm hayatınızı mahvedersiniz, yüreğiniz her daim onunla ama siz yalnızsınızdır…

Dedim ya, gitmiştir. Gitsin. Dedim ya özlersiniz, olsun… Dedim ya bazen tüm ömrünüze gölge düşürür, hüznü yüzünüzden eksik etmez, canı sağ olsun…

İşte bu yüzden, sevmek aklın işi değildir…

Herkese sarılırsın, kucaklaşırsın tüm dünyayla, bir sarılış eksik kalırsın…

Herkesle konuşur, gülersin tüm dünyayla, hep bir gülüş eksik kalırsın…

Bir kere gerçekten sevmişsen artık iflah olmazsın. Çünkü hayatta başka hiçbir şeyle bir bütün, bir tam olamazsın… Yarım kalır bir yanın, son nefesini bile tam veremezsin. Ölmez bedeninin bir yanı, ruhunun bir yanı ölmez… Gözlerin açık gidersin…

Gitmek mi nereye? Sen yarım kalmışsın, hiçbir yere gidemezsin… Ölüm mü? Mümkün değil yüreğin tam olmadan ne yaşayabilir ne de ölebilirsin…

Bu kadar tehlikeli midir gerçek sevgi?

Yaşamak, ölmek kadar…

Toplamında adı bir ömür, sevgi bir ömür kadar (sürer mi) mıdır?

Gerçek sevgiyi işte bu yüzden Allah herkese nasip etmez. Hayatları mahvolmasın diye,yaşayabilsinler-ölebilsinler diye kulları…

Nefes alabilsinler, yürüyebilsinler, bakıp-görebilsinler diye tüm dünyayı…

Eksik kalmasınlar, yarım kalmasınlar diye nasip etmez Allah herkese gerçek sevgiyi-aşkı ve ona dair ne varsa, hani ayrılıkta sevdadandır ya…

‘Geçer’ diye kandırır dostlar, ‘unutursun’ derler ya hani, acı ama gerçek, söylediklerinin hepsi birer avuntu, hepsi koca birer yalandır…

Sözün sırası sizde, gerçek aşkı-sevgiyi Allah’tan isteyen, dileyen var mı? Varsa Allah nasip etsin… Gerisi, gerisi mi? Geriye kalanlar bilindik aynı hikâye…