Selanikli

İspanya’da müslümanların kurdukları İslam devletinde, Hristiyanlar ve Yahudilerin, Zımmi vergilerini verdikleri sürece, dinlerini korumalarına izin verilmişti.

Bu dönemde Yahudiler ticaret, eğitim ve bilim alanında kendilerini geliştirme imkanı bulmuşlar ve daha müreffeh bir yaşama kavuşmuşlardı.

Ancak zamanla İslami devleti zayıflamış ve 14. yy. itibari ile yarımada İspanya’nın hakimiyetine geçmiştir.
İspanya Katoliklerinin ilk icraatlarından biri Yahudilerin Hristiyanlaştırılması olur.

Bu dönemde Hristiyanlığa geçenlere, ‘‘dönme’’ anlamına gelen “konverso” denilir.

31 Mart 1492’de I. Isabel ve II. Ferdinand, Yahudilerin ‘‘iyi Hristiyanları kendi kutsal inançlarından döndürmeye çalıştıkları’’ gerekçesi ile İspanya’yı dört ay içinde terk etmelerini emrederek Elhamra Kararnamesini imzalarlar.

Üstelik giderken sahip oldukları altın, gümüş vb. yanlarına almaları yasaklanır. Kararnameye göre bu kurallara uymayanlar, bu süre zarfında ülkeyi terk etmeyenler ve onlara yardım edenler ölüm cezasına çarptırılacaktır.

İspanya Yahudilerine Osmanlılar kucak açarak, Yahudilerin Osmanlı İmparatorluğuna gelmesine müsaade ettiler.
II. Bayezid yayınladığı bildiri ile Yahudi göçmenlere, Osmanlı topraklarına yerleşme hakkı tanıdığını ve topraklarına yerleşen Yahudilerin Osmanlı vatandaşı olacağını ilan eder.

Osmanlı devleti Elhamra Kararnamesi ile İspanya’yı terk etmek zorunda bırakılan Yahudilere kucak açmış, üstelik Kemal Reis komutasında Osmanlı donanmasını İspanya’ya göndererek, 150 bin Yahudi’nin güvenle, Osmanlı topraklarına ulaşmasını sağlarlar.

Başta İstanbul, Edirne ve Selanik olmak üzere; İzmir, Manisa, Bursa, Gelibolu, Amasya, Patros, Korfu, Larissa ve Manastır’a yerleştiler ya da yerleştirildiler.

Yahudilerde, Mesih inancı vardır, bir gün Mesih gelerek kendilerini uzun yıllardır süren acılardan, sıkıntılardan kurtaracağını inanırlar.

17.Yüzyılda İzmir’de Sabatay Sevi diye birisi ortaya çıkarak kendisinin Mesih olduğunu söyleyerek, Dünyayı kötülüklerden arındıracağına, tüm Yahudileri mukaddes İsrail’e götürerek orada yeniden Süleyman tapınağını inşa edeceğine söyleyerek beklenen Mesih’in kendisi olduğunu söyler.

Sabatay Sevi’nin bu söylemleri halkı ve devleti tehdit etmeye başlayınca, devlet bu tehditin üstesinden gelmek için tedbirler alır ve aynı zamanda İzmirli hahamlarda Sabatay Sevi’nin dinlerini bozduğu gerekçesiyle öldürülmesine karar verirler ancak bu kararı uygulayamazlar ve onu Osmanlı sarayına şikayet ederler.

Osmanlı yönetimi en başta olaya ilgisiz kalsada daha sonra Yahudi din adamlarının artan şikayetleri üzerine Sevi tutuklanıp Sultan 4. Mehmet’in huzuruna çıkarılır.

Kendisinin olağanüstü güçlere sahip olduğunu söyleyen Sabatay Sevi bu gücünün mahkeme sırasında gösterilmesi istenince Sabatay Sevi buna şaşırır.

Ne yapacağını, ne diyeceğini bilemez.

Mucize göstermesi beklenmektedir.

Sabatay soyularak vücudunu en maharetli okçular nişangâh yapacaklardır.

Attıkları oklar vücuduna işlemezse o zaman Osmanlı Padişahı da onun mesih olduğunu resmi olarak tasdik edecektir.

Çünkü Yahudiler, ona kılıç, ok, tüfek, kurşun işlemez, hatta onu ateş yakmaz, suda boğulmaz diye itikat etmektedirler.

Sevi korkarak böyle bir gücünün olmadığını etrafındaki insanların bunu uydurduğunu söyler.

Kendisi hakkında ölüm kararı çıkar ve tek kurtuluş çaresi olarak eğer müslüman olursa kurtulacağı kendisine söylenir.
Sabatay Sevi ve taraftarları öldürülmekten kurtulmak için müslüman olurlar.

Bu insanlar müslüman olduklarını söyleyerek kurtulurlar ve Sabatay Sevi ismini değiştirerek Aziz Mehmed Efendi ismini alır.

Bu din değiştirenlere Dönmeler denir…

Fakat gerçekte bu insanların sadece isimleri değişmiştir, hakikatta dinlerini gizliden gizliye yaşamaya devam ede gelmişlerdir.

Bu insanlar okur, yazarlıkta çok ileridedirler, tıpta, ticarette çok başarılıdırlar.

Gerek Osmanlıda, gerekse Cumhuriyet döneminde bu insanlar her zaman kilit konumda olmuşlardırlar.

Bilhassa Cumhuriyet döneminde devletin her kademesinde bu insanları görüyoruz.

Bürokrasi Ticaret,Sinema,Tiyatro, Sanat, Siyasette gibi daha bir çok alanda bu insanlar hakim konumdadırlar.

Bir nevi devletin sahibi gibidirler…

Bu insanlara yıllarca kimse dokunmamıştır ve dokunanlarda yanmıştır.

Selanikli olmak Türkiye’de bir ayrıcalıklı konum olmuştur.

Kendileri ifade etmek için zaman zaman basına demeç vererek, Selaniklik öne çıkarılarak özellikle vurgu yapıyorlar.

Selaniklik bir şifre gibidir.

Selanikli olmak bir ayrıcalıktır.

Özellikle Mustafa Kemal’in arkasına sığınarak, onun ismini kullanarak, Mustafa Kemal’i korunma gibi kulanmışlardır.

Bugün Türkiye’de siyaset yapan kilit isimler, ticaret veya sanat çevreleri bu insanların teşekkül etmektedir.

Son zamanlarda bu insanlarda saldırganlaşma ve öfkeleri çok ileri boyuta ulaşmış durumda.

Çünkü dün sahip oldukları Devlet ellerinden kayıp gitmektedir.

Bugün Türkiye’deki gerilimin artmasında bu insanların çok önemli rolleri bulunmaktadır.

Geçmişte her gerilimden, her darbeden bu insanlar faydalanmışlardır.

Avrupa’da ve Amerika’da kendilerine her zaman destek bulmuşlardırlar.

Türkiye Selanik travmasından bir türlü kurtulamadı, kurtulamıyor ve kurtulamamıştır.

Gizli ikili bir hayat yaşayan bu insanlar bizim milletimizin değerlerine saygı göstermeyerek her olaya müdahil olarak öne çıkarak çözülmesini zorlaştırmışlardırlar.

Tarihte Yahudilere en zor zamanlarda kucak açan Türk milletine son elli yılda yapılanlar kabul edilir gibi değil.

İsimleri bizden biri olan fakat gerçekte farklı bir hayat süren bu insanların milletimizin değerlerine bu kadar saldırganlaşması ise anlaşılır gibi değil.

Halbuki bu necip millet her darda kalana kucak açmış, mazlumlara sahip çıkmıştır.

Türkiyenin Selanik defteri bir türlü kapanmıyor.