Almanya’daki Türklerin Geleceği

İlk Türk işçileri Almanya’ya geldiklerinde, burada kendilerini bekleyen şeylere tamamen hazırlıksız olarak geldiler.

Ne Türk devleti, nede Alman devleti gelen işçilerle ilgili ciddi bir hazırlık yapmamışlardı.

Gelenlerin çoğu Anadolu’nun küçük köylerinden geliyordu ve yaşadıkları yerlerden ilk kez dışarı çıkmış ve Avrupa’daki büyük şehirlere gelmişlerdi.

Sanırım ilk başlarda Almanya’daki yaşam, alışmadıkları şeylerin başında yemekler, Almanca bilmemeleri, ibadet yapacak yerleri yani camilerin yokluğu, kahvehanelerin olmaması onlara çok zor gelmiştir.

Ve her ne kadar Alman ekonomisi Türk göçmenlere kollarını açmışsa da bu insanların Alman toplumu tarafından kabul görmesi çok zor oldu. O tarihlerde Türklerin yaşam tarzı birçok Alman için çok yabancıydı.

Bugün bile giyim kuşamları Alman toplumu tarafından kabul görmüyor.

Göçün 60. yılında Almanya’daki Türklerin durumu o zamankinden oldukça farklı görülmektedir.

Türklerin yaşamını bugün artık Almanya’daki şehir manzaralarından söküp atmak mümkün değildir.

İster küçük İstanbul, isterse küçük Ankara denilsin, neredeyse Almanya’nın bütün büyük şehirlerinde, özellikle Berlin, Köln, Hamburg, Frankfurt, Dortmund gibi metropollerde Türk mahalleleri bulunmaktadır.

Parelel bir toplum oluşmuş durumda.

Bir çok Türk Almanya’da işveren konumundadır ve Alman ekonomisine çok büyük katkı sağlamaktadırlar.

Almanya’da yaklaşık 100 binin üzerinde Türk girişimci bulunmaktadır ve bunların yıllık ciroları 50 milyar Euro civarında olduğu hesaplanmaktadır ve 800 binden fazla kişiye istihdam sağlıyorlar.

Almanya’daki Türk nüfusu ile farklı rakamlar veriliyor. Türk nüfusunun rakamları çelişkili örnegin Alman hükümetinin açıkladığı son verilere göre ülkede kendisi ya da anne-babasından biri Türkiye’de doğmuş 2 milyon 800 bin kişi yaşıyor deniliyor.

Diğer bir açıklamada ise Almanya’da 3 milyon 100 bin Türk yaşıyor ve 1 milyon 700 bini Türk pasaportu taşıyor. Alman pasaportu sahibi yetişkin sayısı 980 bin, çocuk sayısı ise 360 bin deniliyor.

Türkiye’nin Berlin Büyükelçiliği’nin açıkladığı verilere göre, 1 milyon 400 bin Türkiye Cumhuriyeti vatandaşının bulunduğu belirttiliyor ve bu kişilerin Türk vatandaşı ya da Türk vatandaşlığının yanı sıra aralarında örneğin Alman vatandaşlığının da bulunduğu birden fazla vatandaşlığa sahip oldukları bilgisine yer veriliyor.

Türk kökenlilerin eğitim konusunda hala diğer Alman vatandaşlarının gerisinde.

Almanya’da yaşayan Türklerin annelerin yüzde 50’si ve babaların yüzde 30’unun herhangi bir diploması yok.

Türk gençleri ise mesleki eğitim ve üniversiteye gitmede çok başarlı bir grafik çizmiyorlar.

Türk hükümetinin Almanya’da okul açma projesi vardı maalesef unutuldu gitti, halbuki, Almanya’nın başka bir ülke ile eğitim ve okul hakkında anlaşma imzalamak için görüşmelerde bulunması aslında olağanüstü bir durum değil çünkü Almanya’nın farklı ülkelerde 140 tane okulu bulunmakta ve Türkiye’de 3 tane okulu var.

Federal Almanya’da eyaletler arasında farklılık göstersede anadil dersleri Türk çocuklarına konsolosluk aracılığıyla verilebilir.

Konsolosluklar bürokratik hizmetlerin dışında fazla bir işlev görmüyorlar.

Ne yazıkki Alman okullarında Türkçe ders alan çocukların sayısı bir hayli azaldı ve artık Türkçe öğretmeni istihdam edilmiyor.

Almanya’daki Türkler toplumsal ve siyasal olarak Alman toplumunun bir parçası haline gelmişlerdir.

Yaşlanan Alman nüfusuna göre (Almanlarda ortalama yaş 47.3 iken Türklerde 35.6 yaş) göstermekte olup Almanya’nın geleceği için çok önem arzetmektedir.

Almanya’da bir erkek ortalama yaşam süresi 78.6 yıldır. Kadınlarda ise ortalama yaşam süresi 83.4 yıldır.

Çok yaşlı bir nüfusa sahipler.

Almanya’yı bekleyen en büyük tehlike yaşlı nüfusudur.

2050 yıllarında Alman nüfusu dahada yaşlanarak yaşam süresi uzayacaktır.

Gelecekte genç Türk nüfusu, Almanya’nın vazgeçemeyeceği en önemli faktördür.

Türklerle ilgili verilen rakamlar bazen çok farklılık gösterebiliyor, bunun sebebi ise Almanlar bu konudaki gerçek rakamı vermemeleridir.

Türk kuruluşları kendi üyelerini bile talip etmekten acizlerdir.

Almanya Yahudi cemaati her bir üyesini takip ederek, onlarla sürekli temas halindedir.

Her konuda veriler açıklayan kurumlar örneğin, seçimlerde kim nasıl oy kullanacak, gençlerin eğilimi veya yaşlıların beklentileri gibi kamuoyu araştırmaları açıklarken.

Türklerle ilgili ciddi bir araştırma yapılmamaktadır veya yapılıyor paylaşılmıyor.

Türklerin Almanya’daki seçim eğilimleri tam olarak bilinmiyor veya sorulunca bunlar Alman vatandaşıdırlar genel rakamların içinde diyerek geçiştiriyorlar.

Alman şehirlerinde Türklerin nerede hangi mahallede, hangi sokakta veya hangi evde oturduğunu biliyorlar fakat bununla ilgili bilgi bizde bulunmuyor.

Türk toplumunun temsilcileri, bu konuda ciddi bir şekilde adım atarak, gündemlerine almalıdırlar.

Çünkü son zamanlarda ölen Türkler yakılarak gömülüyorlar veya  kimsesizler mezarlığına gömülüyorlar.

Federal Almanya’da 26 Eylül’de yapılan seçimlerde Federal Meclise 18 Türkiye kökenli milletvekili girdi ve bu seçilen insanların çok azının Türk toplumu ile sıcak ilişkisi var.

Tabi Türklerden spor, bilim adamları, iş insanları veya çok farklı alanlarda başarılı insanlar çıkıyor fakat bunları bir araya getirecek herhangi bir kurumumuz bulunmamaktadır.

Türk toplumu çok dağınıklık sergiliyor, ideolojik ve önyargılar aşılamıyor.

Yıllardır yaşanılan ayrımcılık ve dışlamalara rağmen, Türk kökenliler toplumsal yaşamın spordan sanata her alanında başarılı olmaya çalışırken, yeterli şekilde kamuoyuna  kendimizi anlatamıyoruz yani Lobicilik faliyeti çok eksik.

Yani sahipsiz bir topluluğuz…

Türkler 2020 yılında en fazla Almanya’da nefret suçlarına maruz kalan insanlardı, camileri kundaklandı, sözlü ve filli saldıralara uğradılar.

Bizler unutkan bir milletiz Solingen, Mölln, NSU, Hanau saldırıları hafızamızdan çok çabuk silindi.

Almanya’daki Türklerin geleceği her alanda tehlike altında, kimlik, kültür, sosyal doku, dil din bağları gittikçe zayıflıyor ve bunları besleyen kurumlar, müesseseler görevlerini yerine getiremiyorlar.

Türk toplumun temsilcileri ise maalesef günü kurtarmakla zaman geçiriyorlar.

İnsanlarımızın geleceği ile ciddi bir çalışma yapılmamaktadır.

Gelecekte Batı Avrupa Türkleri varlıklarını sürdürecekleri kurumlarını kurmak için acele etmek zorundalar, her geçen bizim aleyhimize çalışıyor.