Ne hale geldik?

Aksaray’ın neredeyse tüm esnafının istisnasız tanıdığı, her zaman koruyup kolladığı Namı Başkan Ahmet’i 3 tane vicdansız gasp amacıyla öldüresiye dövmüş, nasılsa ölür diye de yol kenarına atmışlar.

Bu insan zihinsel engelli!

Kendisini koruyup kollayanların verdikleri birkaç kuruş ile yaşamını idame ettiriyor.

Onu döven, komalık eden vicdansızlar bu birkaç kuruşa göz dikmiş, o parayı gazpetmek için dövmüş, öldürmeye teşebbüs etmişler.

Bu olaya; “Kendini bilmez birkaç magandanın gerçekleştirdiği münferit bir olay” gözüyle bakmak tam anlamıyla bir aymazlık olur…

Eğer, zihinsel engelli, kimseye zararı olmayan bir insana bunu yapar zihniyete geldiysek, bu şehirde hiç kimsenin can güvenliği kalmamış demektir.

Bunu yapanlar eminim ki; “Yakalansak bile Allah’ın Garibanının hesabını kim soracak. Üç beş gün yatar çıkarız” diye düşünmüşlerdir.

Ama sağolsun ki, başta Aksaray’ın Valisi olmak üzere bazı yetkililerin de benim gibi düşünebileceğini hesap edememişler.

Ahmet Başkan’a bunu yapanların belirlenip yakalanması için böyle kapsamlı bir çalışma yapılacağı hiç birisinin aklına gelmemiş.

Üç kişiden birisi yakalandı.

Ötekiler de belirlendi.

Eminim en kısa sürede onlar da yakalanır.

3 gün sonra bırakılırlar mı bırakılmazlar mı hep birlikte göreceğiz.

Evet.

Her şey yasalara göre yapılmalı ve yürütülmeli.

Ama yasalarda zihinsel engellileri böylesine işkence nevinde eziyet edenler için ağırlaştırılmış bir madde var mı bilmiyorum.

Bu şehir gitgide zıvanadan çıkmaya başladı.

İnsanların toplu oturdukları yerleri kurşunlamalar, araçları kurşunlamalar, neredeyse her gün yenisi türeyen mafya özentisi gruplar.

Doğup büyüdüğümüz, her karışını adım adım gezdiğimiz kendi şehrimizde korkarak yaşar hale geldik.

Ahmet Başkan’a karşyı gerçekleştirilen olay nedeniyle Ahmet’e sahip çıkan herkese minnet ve şükran borçluyuz.

Ahmet Başkan’ın başına gelen olaya seyirci kalmak ve; vah vah. Çok üzüldük. Suçlular cezasız kalmayacak” söylemleri yapmak yerine suçluların hemen belirlenip yakalanması için bizzat devreye giren Sayın Valimize de teşekkür borçluyuz.

Halen umudumuzu yitirmiyoruz.

Ama, toplum olarak, zihniyet olarak; “Ne hale geldik?” diye sormadanda edemiyoruz…